唐诗 :《荅鄭方回》繁体原文与格律 — 皎然

作者 : 皎然  

原文 :

獨禪外念入,中夜不成定。

顧我顦顇容,澤君陽春詠。

詞貞思且逸,瓊彩何暉映。

如聆雲和音,況覩聲名盛。

琴語掩爲聞,山心聲宜聽。

是時寒光澈,萬境澄以淨。

高秋日月清,中氣天地正。

遠情偶茲夕,道用增寥敻。

思君處虛空,一操不可更。

時美城北徐,家承谷口鄭。

軒車未有轍,蒿蘭且同徑。

莊生誡近名,夫子罕言命。

是以耕楚田,曠然殊獨行。

萎蕤鸞鳳彩,特達珪璋性。

通隱嘉黃綺,高儒重荀孟。

世汚我未起,道蹇吾猶病。

逸翮思冥冥,潛鱗樂游泳。

宗師許學外,恨不逢孔聖。

說詩迷頹靡,偶俗傷趨競。

此道誰共詮,因君情欲罄。

格律 :

仄○仄仄仄,○仄仄平仄。

仄仄?仄平,仄平平平仄。

平平○○仄,平仄平平仄。

○平平○平,仄仄平平仄。

平仄仄平○,平平平平○。

仄平平平仄,仄仄平仄仄。

平平仄仄平,○仄平仄○。

仄平仄平仄,仄仄平平仄。

○平仄平○,仄○仄仄○。

平仄平仄平,平平仄仄仄。

平平仄仄仄,平平○平仄。

平平仄仄平,平仄仄平仄。

仄仄平仄平,仄平平仄○。

○平平仄仄,仄仄平平仄。

平仄平平仄,平平○平仄。

仄仄仄仄仄,仄○平○仄。

仄仄○平平,仄平仄平仄。

平平仄仄仄,仄仄平仄仄。

仄平平平仄,仄仄平平仄。

仄仄平仄平,平平平仄仄。

发表评论