唐朝:《诗三百三首 其十》 – 寒山 2020-12-09 唐朝(二) 作者 : 寒山 朝代 : 唐朝 天生百尺树,剪作长条木。 可惜栋梁材,抛之在幽谷。 年多心尚劲,日久皮渐秃。 识者取将来,犹堪柱马屋。 标签:唐, 唐时期诗文, 寒山, 寒山的简介 上一篇:唐朝:《诗三百三首 其四十二》 - 寒山下一篇:唐朝:《诗三百三首 其四十》 - 寒山 发表评论